Τα συγκινητικά λόγια καρδιάς ενός φίλου για τους αδικοχαμένους φίλους του από την φωτιά στο Μάτι

 Από τον Λάζαρο Καταρά

Ένα άρθρο κατάθεση ψυχής από τον καλό μου φίλο Λάζαρο για τον άδικο χαμό των φίλων του στην καταστροφική φωτιά στο Μάτι. 

Ήταν Σεπτέμβριος του 2017.

 Μια νέα σχολική  χρονιά  ξεκινούσε για τα παιδιά μου.

Μαζί και οι δραστηριότητες που θα ακολουθούσαν όλη τη χρονιά.

 Στίβος και κολύμβηση οι επιλογές του μεγάλου και δεν θα μπορούσα παρά να είμαι αρωγός σε κάθε τέτοια του επιθυμία. 

Από τις πρώτες μέρες έδεσε με ένα αγοράκι αφού κατά σύμπτωση ήταν μαζί και στα δύο αθλήματα Με τον καιρό γνώρισα και τους γονείς του, δύο αξιόλογοι άνθρωποι.

 Όλη τη χρονιά μοιραζόμασταν μαζί από τη κερκίδα τις χαρές, τις ανησυχίες και όλο το τρέξιμο που υπήρχε στην καθημερινότητα μας. Τον Απρίλιο ο γιός μου ήθελε στο πάρτι γενεθλίων του να έρθει οπωσδήποτε και ο φίλος του ο Γιώργος από το στιβο, όπως έλεγε. 

Εκεί γνωριστήκαμε ακόμα καλύτερα με τον πατέρα του παιδιού. 

Στο τέλος της βραδιάς, μάλιστα, με προσκάλεσε ενόψει καλοκαιριού στο εξοχικό του στη Ραφήνα. Στο άκουσμα της είδησης για τη φωτια το μυαλό μου πήγε σε αυτή την οικογενεια. 

Είχε και ένα κοριτσάκι τεσσάρων χρόνων.

 Μπήκα στο Facebook και είδα μια ανάρτηση του Πάνου που έλεγε "Αν δεν γίνει κάποιο θαύμα θα καεί πολύς κοσμος". 

Υπέθεσα ότι βρίσκεται σε ασφαλές σημείο. Αργότερο είδα αυτόν με τη γυναίκα του, τα παιδάκια του και τη πεθερά του στους αγνοούμενους. 

Αδυνατούσα να πιστέψω ότι τους έχει συμβεί το μοιραίο.

 Δυστυχώς όμως τα λόγια του Πάνου ήταν προφητικά.

 Έφυγαν όλοι μαζί τόσο νωρίς, τουλάχιστον όλοι μαζί, όπως τους γνώρισα.

Πέρασαν τέσσερα χρόνια και κάθε χρόνο τέτοια μέρα το μυαλό είναι σε αυτή την οικογένεια. 

 Εσύ αγόρι μου που είχες ένα καλό φιλαράκι δεν έμαθες ποτέ τι έγινε. 

Αν ποτέ τον αναζητήσεις θα βρω μια δικαιολογία για να μην σου πω την αλήθεια. 

Μια υπέροχη οικογένεια που γνώρισα, δεν βρίσκεται πλέον ανάμεσα μας. 

Στις κερκίδες του ΟΑΚΑ και του Ίκαρου πάντα θα έχω να θυμάμαι κάτι γλυκό από εσάς...